سعید یگانه- موج وسیعی در حمایت از توماج صالحی
توماج صالحی و‌همه زندانیان سیاسی آزاد باید گردند!
به دنبال خبر حکم اعدام رپر انقلابی وتسلیم ناپذیر توماج صالحی توسط بیدادگاه جمهوری اسلامی در اصفهان، موج عظیمی از اعتراض و‌محکومیت به این حکم جنایتکارانه در حمایت از توماج ، در داخل و خارج کشور براه افتاد و به دفاع از او برخواستند. همه و یکصدا به این حکم جنایتکارانه اعتراض کردند. بار دیگر نام ورسم توماج به سر تیتر رسانه ها و‌مدیای اجتماعی راه یافت. میلیونها نفر در داخل و خارج کشور صدای توماج شدند .بازنشستگان تامین اجتماعی در اهواز وتهران در اعتراضشان به دشواری های معیشتی در کف خیابان شعاردادند”توماج صالحی را آزاد کنید”” توماج یک ملت است، ملت را آزاد کنید” بازیکنان فوتبال اصفهان از توماج حمایت کردند، شعار نویسی در دفاع از توماج و صدها حرکات اعتراضی در خارج کشور درمحکومیت این حکم جنایتکارانه. “توماج صالحی آزاد باید گردد”
توماج صدای نسلی است که به تبعیض،نابرابری و اسثمارو اختناق اسلامی نه تنها معترضند که خواهان تغیر و جارو کردن رژیم جنایتکار اسلامی اند.این خواست انقلابی یعنی سرنگونی، که توماج در ترانه هایش پژواک داد، در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در خیابانها تنین انداز بود”مرگ بر جمهوری اسلامی””مرگ بر خامنه ای””مرگ بر دیکتاتور”. توماج در دل جامعه ای قد علم کرد که استثمار و تبعیض و نابرابری و ستم بر زن نهادینه شده و علیه آن قد علم کرد. علیه بی عدالتی در دفاع از پابرهنگان، کودکان کار، کارتون خوابها بر خواست . توماج قبل از هر کس به محرومان و ستمدید ه گان تعلق دارد، و صدای آنان بود. به این دلیل توماج درقلب جامعه، در میان کارگران ،زنان و جوانان جایگاه خاصی پیدا کرد، از او‌حمایت شد و محبوب مردمانی شد که از جمهوری اسلامی ونظام استثمارگر حاکم نفرت دارند.
در دوره های متحول انقلابی که طبقات مختلف اجتماعی با خواستکاه و منافع مختلف برای تغیر به پا می خیزند و به وضع موجود معترضند و رژیم ونظم حاکم را به مصاف می طلبند، هنرمندان،شاعران و انقلابیونی به میدان می آیند که با شعر وترانه و سرود های انقلابی بر روند و پیشروی این تحول انقلابی تاثیرمی گذراند که در دوره های عادی اسمی آنچنان از آنان نیست ونقشی ندارند. توماج با صدای خوب و رسایش، با جسارت و از خود گذشتگی، با تعرض به وضع موجود و عاملین بوجود آورنده این وضع، یکی از موثرترین آنان است که تاثیر فراوانی بر روحیه انقلابی مردم، برای مقاومت و‌میارزه علیه رژیم سرمایه داری ایران و‌پیشروی آن داشته است.
توماج صالحی ،مجاهد کور کور،رضا رسایی،عباس درسید زیر تیغ اعدام قرار دارند. برای نجات آنان و آزادی‌همه زندانیان سیاسی باید تلاش کرد. جمهوری اسلامی نکبت اسلامی در ضدیت با خوشی و آزادی و رفاه اکثریت مردم ،برای سرکوب و‌خفه کردن صدای مردم، هنر مندان انقلابی همچون توماج و فعالین را دستگیر وزندان و شکنجه می کند. ارازل و‌اوباش اسلامی را به جان زنان انداخته اند و حکم اعدام صادر می کند، نهایت قصاوت ووحشیگری را علیه مخالفین خود به کارمی برد، به این امید که مردم دست از اعتراض ونارضایتی بر دارند.
وحشیگری جمهوری اسلامی در برخورد به اعتراض ونارضایتی مردم و اختناقی که حاکم کرده اند، نباید بر این واقعیت سایه بیفکند که این رژیم با بحرانهای عمیق ولاینحل و در منگنه اعتراضات عمومی قرار دارد.روزانه ده ها اعتصاب و اعتراض کارگری به وضعیت بد معیشت وگرانی وتورم در جریان است ، اعتراص بازنشستگان به دشواری های معیشتی وعدم جوابگویی به مطالباتشان به امری روتین تبدیل شده است. زنان در جنگی نابرابر با سرکوبگران اسلامی بر سر حجاب اسلامی به سر می برند. جمهوری اسلامی اما سخنی جز زبان زور وتهدید درمقابل مردم ندارد.
واقعیت این است که اکثریت مردم کارگر وزحمتکش، زنان و جوانان روزانه در یک کشمکش دائم بر سررهایی از ظلم وستم وتبیض ونابرابری علیه جمهوری اسلامی در ستیزند. این رویارویی اگر چه با سرکوب شدید روبرو است، اما تسلیم وضع موجود نمی شوند. برامد انقلابی ۱۴۰۱ جامعه ایران را وارد تحولی کرد که بازگشت به ماقبل آن نه برای جمهوری اسلامی مویثر است نه مردم می توانند به این وضع فلاکتبار اقتصادی وفضای خفقان آور اسلامی تن دهند. جامعه در این تحول انقلابی سنگرهایی را فتح کرد و حاضر به پس دادن آن نیست وبا چنگ و دندان ازآن حمایت می کنند و هزینه می دهند. زنان پیش قدم این مبارزه و رزم انقلابی اند.
حکم اعدام توماج صالحی و سایر زندانیان سیاسی برای ارعاب جامعه است. برای ترساندن مردم از ادامه مبارزه است. فکر می کنند با حربه سرکوب می توانند توماجها را ساکت کنند. تا جمهوری اسلامی هست، فقر وفلاکت وکشتار واعدام پایانی ندارد. جمهوری اسلامی نه می خواهد و نه می تواند جوابگوی خواست ومطالبات مردم باشد. انتخاب دیگری در مقابل جامعه نیست. سرنگونی وبه گور سپردن رژیم سرکوب وجنایت و استثمار تنها انتخابی است که در مقابل جامعه قرار دارد. توماج صالحی و همه زندانیان سیاسی در بند باید آزاد شوند. جامعه در مقابل جان این انسانهای شریف ومبارز مسئول است. توماجها سرمایه جامعه ما برای آینده ای فارغ از استثمار وتبعیض ونابرابری بعد از سرنگونی اند. از انان حمایت کنیم وبرای آزادی آنان از بند تلاش کنیم.
2 مه 2024