امیر عسگری- رمضان و مهمانی بربران اسلامی!
اسلام و دکان داران دین اسلام در رمضان جامعه را به روزه داری و پرهیز از لذت های روزانه دعوت می‌کنند در حالی که خود از هر امکانی برای لذت بردن فروگذار نمی کنند. این ماه که در ظاهر در جهت تجربه گرسنگی بخش فقیر جامعه از سوی طبقات دارا طراحی شده است، در شرایطی توسط دستگاههای ورشکسته مذهبی حکومت اسلامی در ایران تبلیغ می‌شود که بیش از ۷۰ درصد جامعه در فقر، فلاکت و خط گرسنگی زندگی می‌کنند. این در حالیست که ملایان و دکان داران فربه و پرروی صنعت مذهب و حاکمیت سرمایه داران مفتخور اسلامی عامل اصلی فقر، فلاکت و شکاف طبقاتی بوده و زندگی زیر خط فلاکت و گرسنگی حاصل سیاستهای استثمارگرانه بربران اسلامی را بر جامعه تحمیل کرده اند.
رمضان در سال ۱۴۰۲ با دوره ای مصادف شد که زنان و دختران از شهریور ۱۴۰۱ روسری های خود را به آتش کشیده و با رقص و شادی در کف خیابان های کشور چارچوب پوسیده آپارتاید مذهبی حاکم را به لرزه درآورده و فروریختند. در همین دوره خواست برابری زن و مرد وسیعا طرح شد و از جمله شعار: «زن، زندگی، آزادی» ابعاد جهانی پیدا کرد. زنان و مردان از شهریور ۱۴۰۱ به وضوح در دانشگاه‌ها فریاد زدند؛ «نه روسری، نه توسری، آزادی و برابری» و با شکستن دیوارهای تفکیک جنسیتی (آپارتاید جنسی) و بیان انزجار و نفرت از حکومت دینی که همه پرورده بربریت اسلام و دکان داران مذهب است به وضوح اعلام کردند که کار صنعت و حاکمیت مذهب در ایران تمام شده است.
اسلام از رمضان بعنوان ماه مهمانی خدا یاد می‌کند و قطعا از یک بعد و آن هم در بین مفت خوران فربه و صاحبان دکان صنعت اسلام و دین جنبه واقعی داشته و دارد. در طول تاریخ از دوره پیدایش دین سرتاپا ارتجاعی اسلام قدرت و ثروت در دست خلیفه های اسلام بوده و از محمد، عثمان، ابوبکر گرفته تا امامان شیعه همگی در نتیجه مفت خوری و غصب اموال غیر مسلمانان همواره در ناز و نعمت و مهمانی به سر برده اند.
در طول تاریخ و مخصوصا از تحمیل اسلام بر منطقه خاورمیانه، حاکمان سیاسی و طبقات دارا با ابزار دین و ناسیونالیسم در جوامعی مانند ایران همواره در رفاه و آزادی بی حد و مرزی در برابر جامعه ای قرار گرفتند که زمانی به عنوان رعیت و اکنون در قالب کارگران مزدی با انواع مصائب روبرو هستند که مسبب آن نظام سرمایه داری و حکومتهای ضد بشر مدافع آن بوده است.
قطعا رمضان ماه مهمانی است، نه برای مردم زحمتکش، مزدبگیر و طبقه کارگر بلکه برای مفت خوران و بربران اسلامی حاکم و همدستانشان. رمضان جایگاهی در بین نسل جوان متنفر از دین ندارد. ماه رمضان برای توده کارگر و زحمتکشان جامعه ماه عربده کشی و مردم آزاری اسلام سیاسی و دوام افسارگسیختگی سرمایه داری وحشی در جامعه است که بواسطه جمهوری اسلامی نای نفس کشیدن از آنها را گرفته است.
جوانان، زنان و مردان انقلابی!
در ماه رمضان با زیرپا گذاشتن تمام عیار تمامی چهارچوبهای مذهبی و بساط روزه و قوانین وضع شده، همانطور که حجاب را به آتش کشیدید، علیه سمبلهای مذهبی این نشان بردگی اقدام کنید. اقداماتی در جهت زیرپا گذاشتن آگاهانه و مخالفتهای همه جانبه با قوانین اسلامی و حمله به مراکز ترویج فرهنگ عزا و تحجر و زن ستیزی را در دستور بگذارید.
۳۰ مارس ۲۰۲۳