در اردیبهشت ماه امسال و هنگام اعتصاب سراسری رانندگان کامیون و کامیونداران نوشتم، “چشمها به اعتصاب سراسری و قدرتمند رانندگان و کامیونداران خیره شده است” امروز و در دور چهارم اعتصاب سراسری هدفمند و سازمانیافته این بخش مهم و حق طلب جنبش اعتصابی جاری، امیدهای فراوانی از جانب اردوی کارایران به پیشروی اعتصاب باشکوه رانندگان و کامیونداران گره خورده است. چهار دور اعتصاب بزرگ و قدرتمند و هربار سازمانیافته تر و با تجربه تر از دور قبل، درسهای مهم و پیشرویهای تعیین کننده ای نه تنها برای رانندگان و کامیونداران، بلکه برای کل جنبش اعتراضی و اعتصابی جاری در سراسر ایران داشته است. بعد از ابتکار حرکت سراسری معلمان در سالهای اخیر، رانندگان کامیون و کامیونداران دومین بخش مهم اردوی کار ایرانند، که گسترش اعتصاب در سراسر کشور را به امرواقع و عملی ممکن تبدیل کردند. در دورقبل یعنی دور سوم، اعتصاب رانندگان کامیون به ۳۲۰ شهر گسترش یافت. این بار و در همین هفته آغازین اعتصاب تاکنون به ۶۵ شهر و ۲۴ استان گسترش یافته و روند گسترش آن به شهرها و استانهای دیگر تا تحقق خواست محوری آزادی رانندگان و همکاران زندانی و دیگر مطالبات برحقشان در چشم انداز است. این اعتصاب با سمپاتی وسیع کارگران، معلمان و دیگر بخشهای حق طلب مردم و حمایت نهادها و تشکلهای کارگری و سازمانها و احزاب مترقی و چپ کمونیست روبرو شده است. در سطح بین المللی هم حمایتهای مهمی از آن صورت گرفته است. عزم و اراده و چهار دور اعتصاب قدرتمند رانندگان و کامیونداران، صفحه درخشانی در جنبش اعتصابی و صحنه جدال سیاسی و طبقاتی جاری جامعه به ثبت رسانده است. در تغییر تناسب قوای مبارزاتی به نفع اردوی کارگر و آزادیخواهی نقش مهمی داشته است. درفرصتی دیگر لازمست درسهای همه جانبه این اعتصاب درخشان را جمع بندی و به کل جنبش اعتراضی و رادیکال منتقل کرد. اینجا باید تاکید کرد، رانندگان و کامیونداران در صنعت حمل و نقل کشور جایگاه کلیدی دارند. اعتصابات تاکنونی این بخش و خواباندن کامیونهای حمل و نقل سوخت و دیگر کالای وارداتی و صادراتی، هر بار صنعت حمل و نقل کشور را فلج کرده و به طور جدی جمهوری اسلامی و دم و دستگاه اداری راهداری و حمل و نقل کشور را زیر فشار گرفته است. هم اکنون مراکز سوخت رسانی با کمبود سوخت جدی روبرو هستند. در مراکز گمرکی کشورروند واردات و صادرات کالا با مشکل جدی روبرو شده و اقتصاد ورشکسته جمهوری اسلامی را در تنگنا قرار داده است. این مسئله اهمیت تحرک اعتراضی مراکز کلیدی را در سیستم تولید و توزیع کشور نشان میدهد. اگر رشته کلیدی چون کامیونداران و رانندگان کامیون اینچنین جمهوری اسلامی و دستگاه اداری حمل و نقل آن را به تکاپو انداخته است، میتوان تصور کرد، اگر مراکز کلیدی کارگری همچون نفت و پتروشیمی ها و ماشین سازیها و …. به طور موثر و سراسری به میدان آیند، چه تحول بزرگی در مبارزه علیه سرمایه و جمهوری اسلامی اتفاق میافتد. به علاوه محور خواست و مطالبه رانندگان و کامیونداران آزادی رانندگان زندانی و همکارانشان و مقابله با تعرض معیشتی و سطح پایین درآمد و حقوق آنها و عدم تامین زندگی در مقابل زحمات فراوانی است که تحمل میکنند. پایان دادن به زندان و دستگیری و تامین معیشت یک زندگی شایسته، فصل مشترک خواست و مطالبه کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و اقشار زحمتکش و کارکن جامعه و در یک کلام اردوی کار ایران است. به همین دلیل خواست و مطالبه رانندگان و کامیونداران با سمپاتی وسیع توده کارگر و مردم جان به لب رسیده از دست گرانی و فقر و جمهوری اسلامی روبرو است. این بخش از انسانهای زحمتکش اردوی کار ایران در حرکت سراسری خود، خواست دل همه بخشهای اردوی کار را نمایندگی میکنند و انتظار اینست بسیار گسترده تر و بیشتر از حمایتهای تاکنونی، اعتصاب این بار آنها با حمایت محکم و گسترده کارگران و اردوی کار ایران روبروشود. این وظیفه ایست در مقابل رهبران و فعالین جنبش کارگری و جنبش معلمان و پرستاران و بازنشستگان، نهادها و تشکلهای کارگری و همه احزاب و سازمانهای کمونیست و چپ و آزادیخواه قرار گرفته است. با همه توان از اعتصاب سراسری و قدرتمند رانندگان کامیون و کامیونداران باید حمایت کنیم. ***
