مردم آزادیخواه کردستان با تحریم رفراندم فروردین ١٣٥٨سنگ بنای چهار دهه مقاومت استوار در برابر تعرضات رژیم اسلامی را گذاشتند.٢١ شهریور هم با اعتصابی بزرگ و پیروزمندگام استواردیگری علیه آن رژیم برداشتند. این گام حاصل آن مقاومت تاریخی است،در تداوم خیزش دی ماه صد شهر ایران است وبیگمان یک خیز بلند رو به رهائی است.
اعتصاب ٢١ شهریور مردم کردستان بنا به فراخوان مشترک سازمانهای چپ و کمونیست برای نشان دادن چشمه ای از توان مبارزاتی و همبستگی انسانی خود در اعتراض به جنایات همزمان رژیم در اعدام سه جوان زندانی سیاسی رامین حسین پناهی، زانیار مرادی و لقمان مرادی و موشک باران مراکز حزب دمکرات کردستان و حزب دمکرات کردستان ایران واقع در اقلیم کردستان عراق بود. این فراخوان خواهان تحقق اهداف مشخص محکوم کردن آن جنایات،آزادی کلیه زندانیان سیاسی، عقیدتی و فعالان مدنی، لغو مجازات اعدام، پایان دادن به کشتار کولبران و تامین زندگی شایسته برای آنها بود.
واضح است که اعتصاب فراگیر مردم آزادیخواه کردستان فراتر از اهداف مشخص آن وبه موازات آن اهداف، در ماهیت و کاراکتر مبارزاتی خود یک حرکت توده ای بزرگ و بخش زنده و فعال یک حرکت توده ای بزرگتر،از یک خیزش انقلابی در حال جریان است که معطوف به رهائی جامعه از وضعیت غیر قابل تحمل موجود است. معطوف به رهائی از فلاکت و ادباری است که رژیم اسلامی بر زندگی دهها ملیون انسان تحمیل کرده است.رهائی نهائی ازکابوس چهار دهه حاکمیت پر فساد و فجایع رژیم اسلامی حامی سرمایه،رهائی ازیوغ عریانترین استبداد سیاسی است که باسرکوب خونبار انقلاب ٥٧بر گرده طبقه کارگر و توده های محروم اعماق جامعه نشانده شد، تااستثمار و بردگی مزدی و فقر و فلاکت و بیکاری در وحشیانه ترین اشکال از سر گرفته شود.
در این راستا شایسته توجه دقیق است که اگر سنگ اول مقاومت تاریخی مردم آزادیخواه کردستان در تداوم انقلاب ١٣٥٧ بود، گام استوار دیگری که امروز با اعتصاب بزرگ ٢١ شهریوربرداشته است در آستانه انقلاب آتی ایران است. انقلابی که سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی یکی از ملزومات اولیه آن است. همچنین شایسته توجه بیشتر است که اگر در انقلاب ١٣٥٧ و تداوم آن در کردستان، کمونیستها نقش رهبری کننده و سازمان دهنده برجسته ای ایفا کردند، امروز ایفای نقش به مراتب برجسته تر کمونیستها و صفوف پیشروان و فعالان رادیکال و سوسیالیست طبقه کارگر بسیار ضروری و مبرم است. تجربه زنده همین اعتصاب در روزهای گذشته نقش تعیین کننده نیروهای کمونیست و ضرورت هماهنگی هرچه بیشتر و دم افزونتر آنان را نشان داد. این تلاش را در کردستان و در سطح سراسری ایران باید با جدیت تمام پی بگیریم. در روزهای آینده کنفرانس ٢٢ سپتامبر استکهلم با عنوان “آلترناتیو سوسیالیستی ضروری و ممکن است” پیش رویمان است و چشم امیدمان به آن دوخته است.
در پایان به سهم خود دست تک تک فعالانی را میفشارم که اعتصاب بزرگ ٢١ شهریور کردستان را با جدیت و درایت و شجاعت آفریدند. به همه خانواده ها و بستگان جانباختگان جنایات اخیر رژیم اسلامی درود و همدردی میفرستم.
زنده باد انقلاب
***
