امضای اجرای حکم زانیار و لقمان مرادی و واکنش باشکوه مردم در کردستان و بویژه مریوان تمام معادلات دلخوش کننده مصطفی شیرزادی، امام جمعه مریوان، را بهم ریخت. حالا در سخنان و گفتارش ترس را می توان دید. حالا میداند که خط قرمز مردم با خط قرمز او زمین تا آسمان فرق دارد. برای مردم مریوان خط قرمز زندگی هزاران جوانی است که بیگناه کشته شده و می شوند. خط قرمز جان مردم زحمتکشی است که نان سفره را به دوش می گیرند و جان خود را به شانس زنده ماندن می دهند. پس از تایید و اجرای حکم زانیار و لقمان مرادی، دو جوان بیگناه که به شخصه شاهد بیان آن توسط خود همین آخوند در اوایل دستگیرشان بودم، نه تنها دیگر احساس امنیت نمی کند، بلکه به آیه و قرآن روی آورده که گناهکاریشان را ثابت کند و اجرای حکم اقدامشان را مشروع جلوه دهد.
این یک ماه در شهرهای کردستان و بویژه مریوان، تلاش چهل ساله ملا مصطفی و همه هم کاسه هایش را به زباله دان انداخت. چهل سال تلاش برای م غول کردن جامعه، ایجاد فضای امنیتی، ترور و وحشت و هل دادن مزدم به خانه هایشان به یکباره فرو ریخت. مردم زحمتکش، کارگران و جوانان و زنان نشان دادند که جامعه آنگونه که شما دوست دارید به پیش نمی رود.
تاریخ مریوان و یاوه گویی های ملا مصطفی
ما هم می دانیم که مریوان چه تاریخی دارد. یک سمت این تاریخ مبارزات مردم دارسیران، مبارزات علیه رژیم شاه، کوچ تاریخی مریوان و مشارکت همه مردم در ایجاد شوراهای شهر بود. یک سوی دیگر هم شما و امثال شما بودید که در مقابل خواست و مبارزه آزادیخواهانه مردم ایستادند و پایه های رژیم اسلامی را در جامعه تثبیت کردید. از کدام تاریخ حرف می زنید؟ اولی که در برابر آن و بطبع در برابر خواست مردم ایستادند یا دومی که مردم چهل سال است به خاطر آن در رنج و عذاب زندگی می کنند. شما تاریخ خود را بازگو کنید آنگاه ببینید یک ساعت می توانید تنها در بام خانه خودت هم قدم بزنی؟ تاریخی که شما صاحب آن هستید پر از جرم و جنایت و خشونت و کشتار و اعدام است و بازگو کردن این تاریخ شما را از آنچه که الان هستید منفورتر خواهد کرد.
جامعه محل تلاقی مبارزات طبقاتی است. وقتی که پرچم مبارزه علیه ظلم و استثمار و کشتار و فقر کماکان در جامعه وجود دارد و نیرو میگیرد، به این معنی است که تاریخ مبارزه و مقاومت مردم کردستان، تاریخ واقعی این مردم است. “کنگره ماموستایان” که ارتجاعیترین گردهمایی ممکن است، نمی تواند تاریخی تازه برای مردم مریوان خلق کند. نه م یوان، نه کردستان و نه هیچ جای ایران جایی برای این افکار کهنه و مرتجع شما ندارد. مردم آن را نمی پذیرند. چهل سال است به در و دیوار می زنید اما راه به جایی نبرده اید. این کنگره به حتم از طرف جامعه کردستان مردود است و مثل همه مضحکه های دیگرتان باید از این طرف و آنطرف برایش نیرو بیاورید.
گفتید که خط قرمز شما نماز و مسجد است و گفتیم که خط قرمز ما جان هزاران لقمان و زانیار است. شما با همه امکانات دولتی و نیروهای قهر و سرکوب از خط قرمزها و دفاع می کنید و هزاران انسان را به خاطر مخالف بودن با عقاید شما گرفتید، کشتید و ترور کردید. شما نماینده حاکمیتی هستید که پایه های آن هر روز توسط مردم به لرزه درمی آید. این حاکمیت چهل سال قبل در همان کردستان جواب “نه” گرفت و شما با افتخار به حاکمیتش گردن نهادید و از آن دفاع کردید. حساب شما و خط قرمز تان چهل سال است که از مردم جدا شده و بیگانه با هم هستند. اما خط قرمز ما که برایش چهل سال است مبارزه می کنیم. خط قرمز ما اعدام و کشتار و شکنجه و فقر و گرسنگی و بیکاری است. زندگی میلیونها کارگر و مردم زحمتکش جامعه است که به دستان شما به این روز افتاده اند. خواست این مردم محاکمه همه جنایتکارانی است که حداقل مسئولیتی در ایجاد این وضعیت داشته اند. خواست ما ایجاد دادگاههای مردمی برای محاکمه این جنایتکاران است. محاکمه ای که خبر از قتل عمد دولتی و اعدام در آن نیست. تا رسیدن آن روز شما به خط قرمزهایتان برسید و ما هم برای رسیدن به خواستهایمان مبارزه می کنیم.
سیوان کریمی
