امیرعسگری- نه روسری نه توسری؛ آزادی و برابری!
دانشگاه سنگر آزادی است!
دانشگاه و جنبش دانشجویی به عنوان عرصه ای از مبارزه رادیکال و چپ و تاثیرگذار در خیزش انقلابی شهریور ۱۴۰۱ خوب درخشید. علیه ارتجاع اسلامی با روسری سوزان ومقابله با انواع تبعیضات ، آپارتاید جنسی و مذهبی ، پس قتل مهسا امینی و به هر گونه آلترناتیو بورژوایی از بالای سر مردم و طبقه کارگر، با تبیین بیانیه ها، اکت ها و سر دادن شعارهای خود خط بطلان کشید ونشان دادند که این جنبش دیگر در برابر قوانین اسلامی و آپارتاید مذهبی گردن خم نخواهد کرد.
اعتراضات و اقتدار جنبش دانشجویی در چند ماه اخیر آنچنان پایه های پوسیده حکومت جانیان مفت خور اسلامی را به لرزه درآورد که خامنه ای گنایتکار را مجبور به واکنش در سالمرگ خمینی جلاد از موضع استیصال و ضعف با ادبیات سخیفانه وادار کرد. خامنه ای جلاد بخش عظیم معترضین انقلابی را اراذل و اوباش و جوانان انقلابی را عوامل سرویس های اطلاعاتی دول غربی خوانده و به نوعی گله های بسیجی را به مقابله با جوانان خواهان خلاصی از ارتجاع اسلامی و قوانین آپارتاید جنسی-دینی در دانشگاه و کشور فراخواند. قدرت سراسری جنبش دانشجویی بر صورت سردمداران و عناصر حکومت هار اسلامی چنان ضربه ای وارد کرده که سرکوبگران راهی جز حمله ای دوباره به فضای این سنگر آزادی خواهی و برابری طلبی نمیبینند.
در پی فراخوان خامنه ای به مقابله با معترضین و انقلابیون مدیریت دانشگاه هنر تهران پیامکی مبتنی بر لزوم پوشیدن مقنعه از سوی دانشجویان دختر و تعلیق از ادامه تحصیل در صورت عدم پیروی از این دستور ارسال کرد که با واکنش جنبش پیشرو دانشجویی و فعالین و مبارزین طبقه کارگر نیز روبرو شد. دانشجویان دانشگاه هنر بلافاصله پس از مطلع شدن این پیامک سخیفانه، ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ در پردیس دانشگاه تهران دست به تحصن زدند. دانشجویان ۱۵ دانشگاه بیانیه اعتراضی در برابر رویکرد ارتجاعی حکومت اسلامی صادر کردندو از دانشجویان متحصن حمایت کردند. حدود ۴۰ دانشگاه از جمله دانشکده هنر دانشگاه سوره تهران خواهان کوتاهی دست حکومت از زندگی شخصی و پوشش دانشجویان شدند. با دخالت حراست دانشگاه و کنترل دانشجویان خوابگاه دانشجویان دانشگاه تهران برای رعایت حجاب و ممانعت از خروج داشجویانی که مقنعه بر سر ندارند ،اعتراضات دانشجویان منسجمترودر برابرخودکامگی حکومت بربران اسلامی تا این لحظه ادامه دارد.
فعالین جنبش طبقه کارگر از جمله تهیه کنندگان منشور آزادی، رفاه و برابری نیز از دانشجویان دانشگاه هنر تهران دفاع کرده و خواهان کوتاه شدن دست حکومت اسلامی از پوشش دانشجویان دختر شدند.
مسئله فراتر از پوشیدن لباس و نوع لباس است، حجاب اسلامی به تنهایی با هر شکل و نوع آن زندان متحرک زنان و نقض آشکار حقوق زنان است. رفقای دانشجو؛ حجاب همان یوغی است که مهسا و مهسا هایمان را بواسطه آن چهار دهه است می کشند و به واسطه آن می خواهند جنبشی که یکی از محوریت های اصلی آن در هم کوبیدن آپارتاید جنسی ،اسلام و قوانین آن از کلیت جامعه و دانشگاه است را زیر ضرب ببرند تا بتوانند برای عمر کوتاه این حکومت هار اسلامی وقت بخرند. ذره ای کوتاهی و عقبگرد از مبارزه علیه حجاب اسلامی و قوانین و ایدئولوژی اسلامی تحمیل شده در دانشگاه به خطر انداختن جان چند صد دانشجو در زندان و تعدادی از دانشجویان مبارز بازداشت شده خیزش شهریور ۱۴۰۱ است که با احکام شنیع محاربه روبرو هستند.
رفقا؛ دوره دوره جنگ است و دانشگاه سنگر ماست، سنگریست که سال‌های مدید در آن علی رغم سرکوب، تحمیل زندان، شکنجه و احکام شنیع و حتی تبعید نسل به نسل و سینه به سینه به حفظ این سنگر کوشیده ایم و به نقطه ای رسیده ایم که به حکومت بربریت اسلامی بگوییم دیگر زمانتان به سر رسیده و این دانشجویان هستند که همراه با توده ها و طبقه کارگر این جرثومه اسلامی و سرمایه داری را به زیر خواهند کشید. در شرایط و دوره انقلابی به سرر میبریم . رفقای چپ و برابری طلب دانشجویی، نباید ذره ای از انقلابی گری خود در فضای دانشگاه کوتاه بیایند، بلکه زمان مقابله و اعتراض و حتی تحصن و اعتراضات گسترده علیه حجاب اسلامیوهمه قوانین پوسیده اسلامی با در نظر گرفتن امکانات و تناسب قوای سیاسی و میدانی است.
فعالین جنبش رهایی زن و سایر فعالین خواهان لغو حجاب اسلامی و سرنگونی طلب و چپ باید در کنار دانشجویان علیه تحمیل حجاب اسلامی به دانشجویان دانشگاه تهران و سایر دانشگاه‌ها اقداماتی متناسب با اوضاع در سطح کلان انجام دهند.
علیه تحمیل حجاب اسلامی بر دانشجویان، رادیکال ترین شکل ممکن اعتراضات و اکت های سیاسی و میدانی می‌تواند فشار بر جمهوری اسلامی بیاورد .در شرایط کنونی تشکل یابی دانشجویان برای مقابله متشکل و متحدترعلیه جمهوری اسلامی به هر نوع ممکن ضروری و مبرمیت دارد.رزم دانشجویان و طبقه کارگر در برابر کلیت جمهوری اسلامی و هر آلترناتیو بورژوازی و استبداد است، اما قدم اول کوتاه کردن دست حکومت اسلامی از دانشگاه است.سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی تنها انتخاب درست دانشجویان، کارگران ، زنان و جوانان برای پایان دادن به هر نوع ستم و تبعیض از جمله لغو آپارتاید جنسی است
دانشگاه سنگر آزادی و برابری طلبی است ؛ این سنگررا باید حفظ کرد!
اول تیر1402