اعلامیه حزب حکمتیست درباره پیام “آشتی” اوجالان و آتش بس پ.ک.ک / به زبانهای فارسی و کردی
پیام عبدالله اوجالان از زندان ایمرالی ترکیه و قبول آن از جانب سازمان پ.ک.ک انعکاس وسیعی در افکار عمومی و در فضای سیاسی منطقه داشته است. این پیام حاصل پروسه گفتگوهای چندین ساله عمدتأ پنهانی و بخشأ علنی مقامات دولت ترکیه با عبدالله اوجالان در زندان است.
روند جاری به دنبال فراخوان “دولت باغچلی” عنصر فاشیست و راست افراطی هیئت حاکمه ترکیه خطاب به اوجالان و پ.ک.ک جهت شروع پروسه خلع سلاح و سازش بین طرفین علنی شد. تردیدی نیست تحرک جاری و اقدامات تاکنونی دو طرف و به ویژه از جانب دولت ترکیه متأثراز تحولات بزرگ جاری در سطح جهان و منطقه است. نقشه ارتجاعی “خاورمیانه جدید” با معماری آمریکا و فعال مایشایی دولت فاشیست اسرائیل در حال طراحی مجدد است. موقعیت هر یک از دولتهای این منطقه و ترکیه هم دستخوش تحول و در صددند با موقعیت جدید خود را منطبق کنند. در این رابطه دولت ترکیه نگران است دولت اسرائیل و هم پیمانان او از “کارت مسئله کرد” برای تضعیف موقعیتش استفاده کنند. براین اساس برای خنثی کردن این مسئله در کردستان ترکیه و حتی کردستان سوریه ، مراجعه به اوجالان و در صورت اجبار با دادن اندک امتیازاتی به دنبال سازش با پ.ک.ک هستند. از سوی دیگر شکست محور مقاومت مورد اتکای پ.ک.ک و بی آیندگی جنبش مسلحانه گریلایی و بن بست فعالیت در شکاف دولتها و بی سرانجامی سیکل “جنگ – مذاکره – جنگ” بیش از پیش پ.ک.ک را در مسیر سازش با دولت ترکیه و شیفت اساسی در فعالیت سیاسی خود قرار داده است. پیام اوجالان تلاشی برای برون رفت پ.ک.ک از این وضعیت است و به همین دلیل مورد استقبال بی اما و اگررهبری این جریان قرار گرفت.
فراخوان اوجالان در یک تناسب قوای بشدت نامساعد و تحمل محدودیتهای فراوان اقدامی است در جهت اینکه هیئت حاکمه سرکوبگر ترکیه بعد از اسلحه زمین گذاشتن و انحلال پ.ک.ک راه شریک شدن در سوخت و ساز سیاسی جامعه ترکیه را در فرمت دیگر بر روی بخش علنی و مسلح آن سازمان بگشاید. این سیاست نه از سر تسلیم طلبی بلکه با افق سیاسی ودیدگاه جا افتاده اوجالان و پ.ک.ک مبنی بر “کنفدرالیسم دمکراتیک” و “جوامع دمکراتیک” و بزعم اوجالان حضور در پروسه های “دموکراتیزه کردن” جامعه ترکیه و تبدیل شدن به حزب سیاسی پارلمانی انطباق دارد. این حرکت سیاسی همچنین با هدف سیاسی شناخته شده جریانات بورژواناسیونالیسم کرد یعنی شریک شدن خود در قدرت سیاسی با بورژوازی بالادست در مرکز تحت پوشش فریبکارانه “کسب حقوق ملی کرد” منطبق است. همان چهارچوبی که هم اکنون حزب “دم پارتی” نزدیک به پ.ک.ک در آن فعالیت میکند.
تجربه چهار دهه جنگ و تقابل نیروی نظامی دولت ترکیه و نیروی مسلح پ.ک.ک این واقعیت طبقاتی و سیاسی را دوباره تاکید میکند که جنگ دولت و جریانات ناسیونالیست کرد در راستای منافع کارگران و مردم حق طلب نیست. بیشک ستم ملی تحمیل شده و مسئله ملی به وجود آمده در کردستان ترکیه مستقیما حاصل ستمگری ناسیونالیسم و شوونیسم حاکم ترکیه در صد سال گذشته است. سرکوبگری خشن و فاشیستی ارتش و نیروهای نظامی دولتی علیه مردم کردستان و پ.ک.ک، به ناامنی عمومی و تشدید فضای جنگی توسط دولت ترکیه و تنگ کردن عرصه به زندگی نرمال شهروندان جامعه منجر شده است. پروسه های مذاکرات قبلی و چند بار اعلام آتش بس از جانب پ.ک.ک از جانب دولت ناسیونال شوونیست ترکیه به شکست انجامیده است. این بارنیز تردید جدی وجود دارد که دولت ترکیه تن به سازش بدهد. با این وصف سازش احتمالی دولت
ترکیه و پ.ک.ک در صورتی میتواند گامی به جلو در جهت کاهش مصائب ناشی ازستمگری دیرینه وعواقب مضر این کشمکشها بر دوش مردم محسوب شود که در همان آغازپروسه به نتایج زیر منجر گردد:
١- وضعیت اضطراری و میلیتاریسم چند دهه تحمیل شده بر شرایط زندگی و کار مردم در کردستان ترکیه فورأ پایان داده شود.
٢- همه زندانیان سیاسی و از جمله عبدالله اوجالان آزاد شوند.
۳- در راستای پایان دادن به ستمگری ملی و حل مسئله ملی به رأی عمومی مردم کردستان ترکیه مراجعه شود. اعلام شود که مردم مناطق کردنشین ترکیه شهروندان متساوی الحقوق در همه سطوح و جنبه های زندگی جامعه ترکیه هستند. این حق اولیه مردم در قانون اساسی قابل تغییر آن کشور با وضوح قید و لازم الاجرا اعلام شود.
٤- امنیت و امکان فعالیت آزادانه سیاسی اعضای پ. ک.ک تامین و تضمین شود.
روشن است رفع ستمگری ملی و حل مسئله ملی در ترکیه گامی بجلو است. اما نه مردم و نه کارگران کرد زبان “آزاد” نخواهند شد و بلافاصله خود را در مقابل بورژوازی “خودی” خواهند دید. حاکمیت دولت اقلیم کردستان عراق و بیحقوقیهای که طی سه دهه اخیر به کارگران و زنان و مردم کردستان عراق تحمیل شده تجربه زنده حاکمیت “بورژوازی کرد” است. با این وصف از زاویه طبقه کارگر و مردم محروم و کمونیستها آغاز و جاری شدن فضای سیاسی و اجتماعی به دور از سرکوبگری و زندان و جنگ کنونی در کردستان ترکیه و برسمیت شناسی حقوق شهروندی برابر برای همه آحاد مردم در ترکیه صرفنظر از انتصابشان به قوم و مذهب و زبان، گامی در راستای پیشرفت جامعه و پیشبرد جدال طبقاتی موجود و پیگیری مطالبات اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر خواهد بود.
در صورت تحقق چنین نتایجی، شرایط مناسبتری برای مقابله با سموم ناسیونالیستی در صفوف طبقه کارگر ترکیه اعم از منطقه کردستان و بقیه کشور و برای پیشرفت همبستگی کارگری و طبقاتی در سراسر ترکیه ایجاد خواهد شد. فرصتی ایجاد خواهد شد، تا کمونیسم طبقه کارگر صف متمایز خود را در مقابل بورژوازی از هر نوع و بعنوان یک طبقه واحد بسازد. پایه های جنبش طبقاتی اش را محکم کند که با پیشروی و پیروزی آن، رهایی قطعی انسان و جامعه آزاد و برابر و فارغ از هر نوع تبعیض و ستمی را میسر سازد. تضمین واقعی این مهم در گرو عروج كمونیسم و طبقه کارگر متحد و خود آگاه و برقراری یک نظام فارغ از سیاست و قوانین مبتنی بر تبعیض ملی و مذهبی است. آزادی مردم و کارگران در سراسر ترکیه در گرو انقلاب کارگری علیه وضع موجود و برقراری سوسیالیسم است.
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
پنجم مارس ٢٠٢٥
ڕاگەیاندنی حیزبی حیکمەتیست سەبارەت بە…
پەیامی “ئاشتەوایی” ئۆجەلان و ئاگربەستی پ.ک.ک
پەیامی عەبدوڵا ئۆجالان لە زیندانی ئیمرالی تورکیە و قبوڵکردنی لەلایەن ڕێکخراوی پەکەکەوە، ڕەنگدانەوەی بەرفراوانی لە ڕای گشتی و لە کەشوهەوای سیاسی ناوچەکەدا پێکهێناوە. ئەم پەیامە دەرئەنجامی چەند ساڵ گفتوگۆی نێوان بەرپرسانی حکومەتی تورکیا و عەبدوڵڵا ئۆجالانە لە زینداندا کە زۆرینەی بە نهێنی و بەشێکی ئاشکرا ڕویداوە.
ئەم پڕۆسەی ئێستا دوای بانگەوازی “دەوڵەت باغچەلی” بەرەی ڕاست و فاشیست و توندڕەوی پێکهاتەی دەسەڵاتداری تورکیا، کە ئاراستەی ئۆجەلان و پەکەکەی کردبوو بۆ دەستپێکردنی پڕۆسەی چەکداماڵین و سازان لە نێوان لایەنەکاندا. گومانی تێدا نییە کە هەوڵەی ئێستا و ئەو کارانەى تا ئێستا لە لایەن هەردوولا و بە تایبەت حکومەتى تورکیاوە ئەنجامدراون، کاریگەریى پێشهاتە گەورەکانى جیهان و ناوچەکەیان لەسەرە.
پلانی دووبارە داڕشتنەوەی نەخشەی کۆنەپەرەستانی “ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاستی نوێ” بە پلانگێڕی ئەمریکا و دەوڵەتی فاشیستی ئیسرائیل. جێگە و ڕێگەی هەریەک لە حکومەتەکانی ئەم هەرێمە و لەوانە تورکیە گۆڕانکاری بەسەردا دێت و هەموولاێک هەوڵی خۆگونجاندن لەگەڵ بارودۆخە تازەکە دەدەن. لەم پێوەندییەدا حکومەتی تورکیا نیگەرانە لەوەی حکومەتی ئیسرائیل و هاوپەیمانەکانی “کارتی پرسی کورد” بۆ لاوازکردنی پێگەی خۆی کەڵک لێوەرگرن. بۆیە بە ئامانجی ناکاراکردن ئەم پرسە لە کوردستانی تورکیا و تەنانەت کوردستانی سوریاش، بە ڕووکردنە ئۆجالان و پێدانی چەند ئیمتیازێک ئەگەر ناچار بکرێن، بە دوای سازان لەگەڵ پەکەکە دەگەڕێن. لە لایەکی دیکەوە، شکستی میحوەری مقاومەت کە پەکەکە پشتی پێبەستووە و بنبەستی بزووتنەوەی چالاکی چەکداری لە بۆشایی نێوان دەوڵەتەکان و ناکامی سووڕی بێکۆتایی “شەڕ-دانوستاندن-شەڕ”، پەکەکەیان خستۆتە سەر ڕێگای سازان لەگەڵ حکومەتی تورکیا و گۆڕانکارییەکی بنەڕەتی لە چالاکییە سیاسییەکانیدا. پەیامەکەی ئۆجەلان هەوڵێکە بۆ دەرهێنانی پەکەکە لەم دۆخە و هەر لەبەر ئەم هۆکارەش لەلایەن سەرکردایەتی ئەم ڕەوتەوە پێشوازی لێکرا.
بانگەوازەکەی ئۆجەلان، لە هاوسەنگییەکی زۆر نالەبار و پڕ لە کۆت و بەند، ڕێکارێکە بۆ لایەنی دەسەڵاتداری سەرکوتگەری تورکیا، دوای دانانی چەک و هەڵوەشاندنەوەی پەکەکە، دۆخێک بڕەخسێننن بۆ بەشداریکردن ئەندامانی پ.ک.ک لە میتابۆلیزمی سیاسی کۆمەڵگەی تورکیا بە فۆرماتێکی تر و گەڕانەوەیان بۆ ژیانی ئاسایی و مەدەنی. ئەم سیاسەتە لە ملکەچبوونەوە نەهاتوە، بەڵکو لەگەڵ ئاسۆی سیاسی و تێڕوانینی جێکەوتوی ئۆجالان و پەکەکە سەبارەت بە “کۆنفیدرالیزمی دیموکراسی” و “کۆمەڵگە دیموکراتییەکان” و بڕوای ئۆجەلان بە بەشداریکردن لە پرۆسەکانی “دیموکراتیزەکردنی” کۆمەڵگەی تورکیا و بوون بە پارتێکی سیاسی پەرلەمانی یەکدەگرێتەوە. ئەم هەنگاوە سیاسیەش هاوتەریبە لەگەڵ ئامانجی سیاسی ناسراوی بزووتنەوەکانی ناسیۆنالیزمی بۆرژوازی کورد، واتە هاوبەشکردنی دەسەڵاتی سیاسی لەگەڵ بۆرژوازی باڵادەست لە ناوەنددا لەژێر بەرگی فریودەرانەی “بەدەستهێنانی مافە نەتەوەییەکانی کورد”. هەمان ئەو چوارچێوەیەی کە ئێستا “دم پارتی” نزیک لە پەکەکە تێیدا کاردەکات.
ئەزمونی چوار دەیە شەڕ و ڕووبەڕووبوونەوەی هێزە نیزامییەکانی حکوومەتی تورکیا و هێزە چەکدارەکانی پەکەکە، ئەم واقیعە چینایەتی و سیاسییە دووپات دەکاتەوە کە شەڕی بزووتنەوەی ناسیۆنالیستی کورد و حکوومەت لەگەڵ بەرژەوەندیی کرێکاران و خەڵکی زەحمەتکێش ناگونجێت. بێگومان سەرهەڵدانی کێشەی نەتەوەیی کورد کە لە کوردستانی تورکیادا، ڕاستەوخۆ دەرئەنجامی چەوساندنەوەی ناسیۆنالیزم و شۆڤێنیزمی دەسەڵاتداری تورکییەیە لە سەد ساڵی ڕابردوودا. سەرکوتی دڕندانە و فاشیستانەی سوپا و هێزە سەربازییەکانی حکومەت لە دژی خەڵکی کوردستان و پەکەکە، بووەتە هۆی نائەمنی گشتی و پەرەسەندنی کەشوهەوای شەڕ لەلایەن حکومەتی تورکیا و بەرتەسککردنەوەی مەیدان بۆ ژیانی ئاسایی هاوڵاتیانی کۆمەڵگا. پرۆسەی دانوستانەکانی پێشوو و چەندین ڕاگەیاندنی ئاگربەست لەلایەن پەکەکە هەرجارە لەلایەن حکومەتی شۆڤێنی تورکیەوە پێشێلکرا.
ئەمجارەش گومانی جددی هەیە کە حکومەتی تورکیا تەسلیمی سازش بێت. بەم وەسفە دەکرێ سازشکردنی ئەگەری نێوان حکومەتی تورکیا و پەکەکە بە هەنگاوێک بۆ پێشەوە هەژمار بکرێت بە ئاراستەی کەمکردنەوەی ئەو ئازارانەی کە بەهۆی ستەمکاریی لەمێژینەدا دروست بووە و دەرئەنجامە زیانبەخشەکانی ئەم ململانێیانە لەسەر شانی خەڵک، ئەگەر هەر لە سەرەتای پرۆسەکەدا ئەم ئەنجامانەی خوارەوەی لێبکەوێتەوە:
1- پێویستە، باری نائاسایی و میلیتاریزمی سەپێنراو بەسەر گوزەران و ژیانی خەڵک لە کوردستانی تورکیا دەستبەجێ کۆتایی پێبهێنرێت.
2- سەرجەم زیندانیانی سیاسی بە عەبدوڵا ئۆجەلانیشەوە ئازاد بکرێن.
3- بۆ کۆتایی هێنان بە ستەمی نەتەوەیی و چارەسەرکردنی دۆزی کورد، دەبێت بگەڕینەوە بۆ ڕای گشتیی خەڵکی کوردستانی تورکیا. پێویستە ئەوە ڕابگەیەنرێت کە خەڵکی ناوچە کوردنشینەکانی تورکیە لە هەموو ئاست و لایەنەکانی ژیانی کۆمەڵگا لە سەرجەم بوارە کۆمەڵایەتی و سیاسیەکاندا خاوەن مافێکی یەکسانن. ئەم مافە سەرەتاییەی خەڵک لە دەستووری بنەڕەتی ئەو وڵاتەدا بە ڕوونی باس بکرێت و جێبەجێ بکرێت.
4- دابینکردن و گەرەنتی ئاسایش و دەرفەتی چالاکی سیاسی ئازادانە بۆ ئەندامانی پ.ک.ک.
ڕوونە کە لابردنی ستەمی نەتەوەیی و چارەسەرکردنی کێشەی نەتەوەیی لە تورکیە هەنگاوێکە بۆ پێشەوە. بەڵام هێشتا نە خەڵک و نە کرێکارانی کورد زمان “ئازاد” نابن و یەکسەر خۆیان لەبەردەم بۆرژوازی “ناوخۆ”دا دەبیننەوە. حوکمڕانی حکوومەتی هەرێمی کوردستانی عێراق و ئەو نادادپەروەرییانەی لە ماوەی زیاتر لە سێ دەیەی ڕابردوودا بەسەر کرێکاران و ژنان و خەڵکی کوردستانی عێراقدا سەپێندراون، ئەزموونی زیندووی دەسەڵاتی “بۆرژوازی کورد”ن. بەم وەسفە، لە ڕوانگەی چینی کرێکار و خەڵکی بێبەش و کۆمۆنیستەکانەوە، دەستپێکردن و کرانەوەی ژینگەی سیاسی و کۆمەڵایەتی دوور لە ستەم و زیندان و شەڕی ئێستای کوردستانی تورکیا و داننان بە مافی هاوڵاتیبوونی یەکسان بۆ هەموو هاوەڵاتیان بە کوردیشەوە لە تورکیا، بەبێ گوێدانە نەتەوە و ئایین و زمانیان، هەنگاوێک دەبێت بە ئاراستەی پێشکەوتنی کۆمەڵگا و بەرەوپێشچوونی ململانێی چینایەتی ئێستا و داواکارییە سیاسییەکانی چینی کرێکار. ئەگەر ئەم جۆرە دەرەنجامانە بەدی بهێنرێت، هەلومەرجی گونجاوتر بۆ بەرپەرچدانەوەی ژەهری ناسیۆنالیستی لە ڕیزەکانی چینی کرێکاری تورکیادا، چ لە ناوچە کوردستانیەکان و چ لە باقی وڵاتدا، بۆ پێشخستنی هاوپشتی کرێکاری و چینایەتی لە سەرتاسەری تورکیەدا دروست دەبێت. دەرفەتێک بۆ کۆمۆنیزمی چینی کرێکار دێتە پێشەوە کە وەک یەک چین بزوتنەوەی جیاوازی خۆی لە دژی بۆرژوازی بە هەموو جۆرەکانیەوە پێکبهێنێت. بە پتەوکردنی بناغەی بزووتنەوەی چینایەتی خۆی، بە گەشەکردن و سەرکەوتنی خۆی، ڕزگاری یەکلاکەرەوەی مرۆڤ و کۆمەڵگەیەکی ئازاد و یەکسان و دوور لە هەر جۆرە چەوساندنەوە و هەڵاواردنێک بەدەست دەهێنێت. گەرەنتی ڕاستەقینەی ئەم ئەرکە گرنگییە پەیوەستە بە سەرهەڵدانی کۆمۆنیزم و چینی کرێکاری یەکگرتوو و خۆئاگا و دامەزراندنی سیستەمێک کە دور لە جیاکاری نەتەوەیی و ئایینی. ئازادیی خەڵک و کرێکاران لە سەرتاسەری تورکیەدا بەندە بە شۆڕشی کرێکاری دژ بە دۆخی ئێستا و دامەزراندنی سۆسیالیزم.
حیزبی کۆمۆنیستی کرێکاری ئێران – حیکمەتیست
٥ی مارسی ٢٠٢٥