کمونیست هفتگی میپرسد؟ آزادی، برابری، رفاه یکی از شعارهای مهم حزب در قبال اوضاع سیاسی جاری ایران است. با توجه به شعار استراتژیک حزب یعنی آزادی، برابری، حکومت کارگری، ضرورت این شعار چیست؟ جایگاه و کارکرد شعار آزادی، برابری، رفاه در جنبش سرنگونی جمهوری اسلامی کدامست؟ فراخوان حزب به فعالین کمونیست و حزب حکمتیست برای جاری کردن این شعار و دیگر شعارهای حزب در مبارزات کنونی چگونه است؟
رحمان حسین زاده: شعارهای متنوع یک حزب سیاسی و از جمله حزب ما مکمل همدیگر و بنا به ضرورتها، در ظرفیتهای مبارزاتی مختلف مبنای تبلیغ و آگاهگری و سازماندهی و بسیج نیروی جنبشی و حزبی میشوند. این قاعده در مورد ضرورت طرح شعار آزادی، برابری، رفاه با وجود اینکه حزب ما بر شعار استراتژیک و پایه ای آزادی، برابری، حکومت کارگری پافشاری همیشگی خود را دارد، در عین حال صدق میکند. تردیدی در این نیست که نزدیک به چهاردهه است، آزادی، برابری، حکومت کارگری، قطب نمای حرکت جنبشی و حزبی ما و در راس دیگر شعارهایمان است. دیگر شعارهای برنامه ای و یا تاکتیکی ما تسهیل کننده مبارزه ما برای رسیدن به آزادی، برابری، حکومت کارگری است. در همین چهارچوب شعار آزادی، برابری، رفاه مسیر حرکت مبارزه طبقه کارگر و کمونیستها و جنبش و حزب ما را برای تحقق آزادی و برابری و حکومت کارگری و برقراری جمهوری سوسیالیستی به شدت هموار میکند. در همانحال آزادی، برابری، رفاه یکی از شعارهای مهم ما در قبال اوضاع سیاسی به شدت متحول سیاسی کنونی ایران است. خیزش انقلابی یکساله اخیر و به ویژه جنبش اعتصابی اعتراضی طبقه کارگر و بخش عظیم مردم محروم با محوریت مبارزه با فقرو بیکاری و فلاکت و زندگی چند بار زیر خط فقر و علیه وضع موجود وسیعا به میدان آمده است. در مقابل فقر و فلاکت هم اکنون موجود، آزادی، برابری، رفاه توقع فوری توده کارگر و مردم حق طلب را برای پایان دادن به همین فقر و فلاکت و تضمین رفاه همگانی فرموله میکند. به مبارزه جاری علیه فقر و فلاکت جهت شفاف و روشنی میبخشد. ما معتقدیم هر قدم پیشروی مبارزاتی ما حتی قبل از اینکه حاکمیت بورژوایی را ساقط کرده باشیم، باید بتواند بهبود قابل لمس در شرایط سخت زندگی کنونی طبقه کارگر و مردم ایجاد کند. باید گام به گام با فقر و فلاکت مقابله کرد و در هر گام عقب راندن حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی، گشایش و رفاه در شرایط زندگی طبقه کارگر و مردم ایجاد شود. کمونیسم کارگری و حزب ما با طرح این شعار علنا اعلام میکند، نه تنها فقر و فلاکت باید برچیده شود، به علاوه رفاه شایسته زندگی انسان امروز باید تامین شود. بر خلاف چپ سنتی ما تامین رفاه را به آینده بعد از سرنگونی حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی موکول نمی کنیم. مبارزه کمونیستی ما در هر قدم عقب راندن بورژوازی و جمهوری اسلامی باید مبشر رفاه و سعادت و مبتکر تنگ کردن عرصه بر فقر و فلاکت و بانیان آن باشد. رفاه اجتماعی و همگانی، بخش لاینفک آزادی و برابری مورد نظر ما است. تامین رفاه اجتماعی اولین و فوری ترین گام حکومت کارگری خواهد بود، که جانشین حاکمیت ساقط شده بورژوایی شده است. کارگر و کمونیسم به قدرت رسیده با هیچ توجیهی پایان ندادن به فقر و فلاکت و تامین رفاه را توجیه نمیکند و از جاری کردن آن در جامعه پرهیز نمیکند. شعار آزادی، برابری، رفاه در این اوضاع مشخص میتواند شعار کنکرت کارگران و مردم محرومی باشد که با نفرت علیه فقر و بیکاری و فلاکت به میدان آمده و حول آن وسیعترین نیروی طبقاتی اجتماعی را در مقابل سرمایه و جمهوری اسلامی به میدان بکشند. این جایگاه مهم این شعار در گردآوری نیروی طبقاتی و اجتماعی رایکال علیه حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی و برای سرنگونی جمهوری اسلامی است. یک جنبه مهم دیگر اینکه این شعاردر تناسب قوای فعلی و در همین تظاهراتها، اعتصابات و تحصنها میتواند توسط رهبران و سازماندهندگان و شرکت کنندگان این مبارزات مطرح و به پرچم مبارزه همین امروز تبدیل شود و این هم خاصیت و کارکرد فوری و مهمی به این شعار میدهد.
مضافا آزادی، برابری، رفاه جزو اهداف برنامه ای حزب ما است . در همان شروع برنامه دنیای بهترو در پاراگراف دوم آن چنین آمده است:
“آزادى، برابرى، رفاه :
تصوير همه از يک زندگى مطلوب و يک دنياى ايده آل بيشک يکى نيست. اما با اينهمه مقولات و مفاهيم معينى در طول تاريخ چند هزار ساله جامعه بشرى دائما بعنوان شاخص هاى سعادت انسان و تعالى جامعه به طرق مختلف برجسته و تکرار شده اند، تا حدى که ديگر بعنوان مفاهيمى مقدس در فرهنگ سياسى توده مردم در سراسر جهان جاى گرفته اند. آزادى، برابرى، عدالت و رفاه در صدر اين شاخص ها قرار دارند.دقيقا همين ايده آلها بنيادهاى معنوى کمونيسم کارگرى را تشکيل ميدهند. کمونيسم کارگرى جنبشى براى دگرگونى جهان و برپايى جامعه اى آزاد، برابر، انسانى و مرفه است”. (به نقل از دنیای بهتر، برنامه حزب)
برجایگاه رفاه در شعار آزادی، برابری، رفاه تاکید لازم شد، در مورد جایگاه دو تکه دیگر این شعار یعنی آزادی و برابری توضیحات زیر گویا است:
آزادى: يعنى رهايى کامل از قدرت و حاکميت اقتصادى، سياسى و فرهنگى سرمايه و سرمايه‌دارى، يعنى رهايى از کليه روابط، مناسبات و نهادهاى اسارت‌آور و سرکوبگر جامعه بورژوايى، يعنى رهايى از چنگال بردگى مزدى، رهايى از انقياد طبقاتى، رهايى از سرکوب ماشين دولتى بورژوازى، رهايى از بیحقوقى سياسى و انقياد فرهنگى، رهايى از پيله مذهب و پندارها و قوانين و ارزش‌هاى خرافه‌آميز و عقب‌مانده جامعۀ موجود، رهايى از ستم‌هاى مذهبى، قدمى و جنسى، رهايى از فقر و فلاکت، جهل و خرافه و کل تبعيضات و مصائب جامعه بورژوايى.
برابرى:، يعنى نه فقط برابرى حقوقى و قانونى، نه فقط برابرى شهروندان جامعه از هر قوم و نژاد و جنسيت، بلکه برابرى در امکانات مادى، در دسترسى به ابزارهاى ارتقا و شکفتن استعدادهاى فردى و اجتماعى، برابرى در توليد و در زيست، برابرى در اِعمال اراده در سرنوشت اقتصادى، سياسى و اداره جامعه خود ـ برابرى در بهره‌مندى از محصولات مادى و معنوى کار و تلاش اجتماعى و برابرى در مبارزه براى فايق آمدن بر هر عقب‌ماندگى و کمبود ـ برابرى‌اى که تنها با درهم کوبيدن مالکيت خصوصى بورژوايى بر وسايل توليد و مبادله، از ميان بردن بردگى مزدى و قرار دادن وسايل توليد و ثروت جامعه در مالکيت جمعى و اشتراکى کليه انسانهاى سهيم در فعاليت اجتماعى حاصل ميشود.
در خاتمه از فعالین کمونیست و به ویژه حزب حکمتیست میخواهیم برای جا انداختن و طرح این شعار و دیگر شعارهای ما در جنبش اعتراضی کارگری و توده ای جاری تلاش کنند. با ابتکارات مختلف از جمله شعار نویسی و تهیه تراکت و بنر این شعارها را وسیعا به میان جامعه و مردم ببرند.
***
