شهرداری سنندج در طرح جدیدی به اسم ساماندهی دستفرشان تصمیم گرفته است که خیابان فردوسی را به محل تفریح شبانه مردم تبدیل کند. این طرح ازطرف نیروی انتظامی، سپاه پاسداران وشهرداری، مدتها مورد بحث و گفتگو بوده است واکنون با اجرای آن بازار دستفروشان را که در این محل قرار گرفته است مورد تهدید قرار داده و طبق این طرح بازار روزانه دستفروشان به محلی موسوم به ( بان دیدگاه) منتقل میشود. محل جدیدی که شهرداری تعیین نموده است دور از دسترس عموم قرار دارد و این مسئله باعث نگرانی و نارضایتی دستفروشان که عمدتا کارگران بیکار و اخراج شده از مراکز کاری هستند وبه ناچار برای تامین معیشت خود و خانواده شان به چنین کاری روی آورده اند. بنا بر وضعیت شغلیشان آنها جزو بی حقوق ترین اقشار جامعه هستند. دستفروشان میگویند که شهرداری اگر میخواست، میتوانست محل مناسبتری را در مرکز شهر که قابل دسترس اکثریت مردم باشد، برای آنها پیدا کرده و ترتیبی بدهد که آنها بتوانند به کار خود ادامه دهند. و به این مشکل اجتماعی که سالیان طولانی است بدلیل بی توجهی شهرداری و نهادهای مربوطه به تامین امرار معاش مردم، خاتمه بدهد. مکان جدید دستفروشی نه تنها قابل دسترس نیست بلکه شهرداری سنندج تصمیم گرفته است که ساعت کار را هم کمتر کرده. این بازار جدید قرار است از ساعت ۹ صبح تا ۵ بعدازظهر باز باشد. جدا از این تصمیم و سیاست غیر انسانی که شهرداری سنندج اتخاذ کرده و تلاش می کند به شیوه های مختلف بغیر از بکار گیری چماق و زورگوئی و برهم زدن گاه و بیگاه بساط دستفروشان ، برای تفرقه اندازی و طفره از قبول مسئولیت، به نارضایتی بازاریان و مغازه داران که دستفروشان را مخل کسب و کار و ایجاد سد معبر متهم میکنند، متوسل شده و برای بازاریان نقش دایه مهربانتر از مادر را بازی میکند.
به اجرا در اوردن این طرح و چنین سیاستی در این شرایط که نا امنی اقتصادی و تورم و فقر و فلاکت هر چه بیشتر دامن اکثریت مردم زحمتکش را بیش از پیش گرفته و فقرو فلاکیت بیشتری را به دستفروشان و خانواده هایشان تحمیل میکند.
دستفرشان درروز ۲۵ آذر در مقابل شهرداری سنندج اجتماع کردند و خواهان لغو این طرح شدند. شهرداری سنندج بناچار عقب نشینی کرد و به دستفروشان اعلام کرده “تا اطلاع ثانوی میتوانند در محل خودشان یعنی خیابان فردوسی به کار دستفروشی ادامه دهند”.قرار براین شد در دوشنبه ۲۶ آذر نمایندگان دستفروشان در این باره با مسئولین شهرداری سنندج مذاکره کنند.
حمله و تعرض به دستفروشان زحمتکش، برهم زدن بساط آنها و مصادره آن در سراسر ایران توسط مامورین شهرداری به یک امر روزمره بدل شده و در مواردی دستفروشان توسط مامورین چماقدار شهرداری به قتل رسیده اند. اعتراض بلافاصله دستفروشان سنندج نشان میدهد که اتحاد و مبارزه تنها راه ایستادگی در مقابل زورگویی و قلدری ماموران شهرداری است. باید تلاش کرد این طرح تماما لغو شود. بحث “تا اطلاع ثانوی” مانند شمشیرداموکلاس بر سر دستفروشان باقی خواهد بود.
روز چهارشنبه ٢٨ آذر، بدنبال دو هفته اعتراض دستفروشان به طرح جدید شهرداری سنندج، نهایتا شهرداری عقب نشست. دستفروشان طی نشستی که با شهردار سنندج و دستیارانش داشتند، قاطعانه و متحد اعلام کردند که از جایشان تکان نمیخورند و محل جدید را مناسب کارخود نمی دانند. لازم به ذکر است از همان روز اول اعلام این طرح توسط شهرداری سنندج، دستفروشان با رد این طرح خواهان منتفی شدن آن شدند. مبارزه متحد دستفروشان و چند بار اجتماع و اعتراض آنها نتیجه داد و شهرداری را مجبور به عقب نشینی نمود. نهایتا در نشست دیروز شهردار سنندج اعلام نمود که طرح انتقال محل دستفروشان به (دیدگاه) لغو میشود اما دستفروشان برای ماندن در محل کنونی باید شرایط شهرداری را بپذیرند. این “شرایط” چیزی جر تحمیل محدودیت به آنها به بهانه های واهی نیست. دستفروشان اعلام کردند که حاضر به پذیرش هیچگونه شروطی برای ادامه امرار معاش خویش نیستند. در پایان توافق شد که گروهی ده نفره بعنوان نمایندگان دستفروشان در جلسه ای برای تصمیم گیری قطعی در باره این شرایط، روز دوشنبه در شهرداری سنندج شرکت کنند.
مذاکره نمایندگان با شهرداری و هر نوع توافقی توسط آنان باید به تائید دستفروشان برسد. لذا ضروری است در زمان مذاکره نمایندگان با شهردار سنندج، دستفروشان دستجمعی در مقابل شهرداری اجتماع کنند تا نتیجه مذاکرات و هر توافق نمایندگان به تائید همه آنان برسد. اصل بر اینست که نمایندگان نکات مورد توافق و اهم مذاکرات را با همکارانشان در میان بگذارند و بعد از تائید آنها بعنوان توافق عمومی نهائی شود. تنها گذاشتن نمایندگان دستفروشان با شهردار و تفویض اختیار کامل به آنان، خطر تحمیل یک شرایط نامناسب را به همراه دارد. لذا ضروری و مهم است که روز مذاکره دستفروشان در محل مذاکره نمایندگانشان تجمع کنند و هر توافقی را تنها با تائید مجمع عمومی قبول کنند. این هم به نفع عموم دستفروشان است و هم حمایت لازم را برای نمایندگانشان تامین میکند.
دستفروشان جزو محرومترین اقشار جامعه هستند، از هر نوع بیمه بیکاری و حمایت قانونی محروم هستند و همواره مورد اذیت و آزار ماموران شهرداری به بهانه های واهی قرار میگیرند. تاکید بر رفع هر نوع تهدید و باجگیری ماموران شهرداری از سر دستفروشان در این مذاکرات ضروری است.
در تتیجه، لازم است نمایندگان برای خاتمه به این معضل برای همیشه پافشاری کنند:
-هر تصمیم نهائی را منوط به تصمیم مجمع عمومی تمامی دسفروشان کنند.
بر تامین محل مناسب از طرف شهرداری در مرکز شهر که در دسترس اکثریت مردم باشد، تاکید کنند.
این باید خواست اساسی دستفروشان باشد!
مریم افراسیابپور
2 دیماه 1397
